Kolejne pokolenie naszych kółkowiczów szczególnie upodobało sobie tworzenie haiku jako sposób na ciekawe zajęcia. I tym razem młodzi poeci ochoczo wzięli się do roboty i powstało kilka wierszy. Niestety wszystkie napisali po zjedzeniu kilku kostek czekolady, więc ilość cukru w organizmie odbiła się na jakości utworów.
Stoję przed oknem
z nie lada pytaniem...
czy było coś na zadanie?
jesienne popołudnie
niebo zachmurzone
a ja wciąż wędruję
Na dworze mżawka
liście spadają
i jest mi zimno
widzę księżyc
patrzę na gwiazdy
i czuję Twój zapach
siedzę sobie na ławce
w parku pod laskiem
i słucham ujadania psów
Świat taki smutny
życie tak długie
słowa tak kruche
Dwie chwile szczęścia
udawanego
Cień smutku wiecznego
Wielkie przerażenie mnie ogarnia,
że możesz wstąpić
do lepszego świata
Za niedługo wrócą
te najgorsze wspomnienia,
które chcę wymazać z pamięci
Mam gładki mózg
więc uczę się historii
skończyło się jedzenie w lodówce
Gdy będę jeść tyle czekolady
to jak domino me zęby
wypadną mi z gęby
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz